به گزارش روابط عمومی انجمن فولاد آذربایجان مسعود محجل امامی گفت؛ اگر تا پیش از تابستان ۱۴۰۰ موضوع انرژی در کشور یکی از دغدغه های تولید کنندگان فولاد بود از تابستان ۱۴۰۰ به بعد تبدیل به کابوس واحد های فولادی و ریخته گری شد تا پیش از آن در زمان پیک مصرف نیز که گاهی برق واحد های فولادی در تابستان و گاز آنها در زمستان قطع میشد اما از تابستان ۱۴۰۰ این قطعی های برق طولانی مدت و ادامه دار شد .در سال های نه چندان دور انرژی یکی از مزیت هایی بشمار میرفت که افراد بواسطه آن به صنعت فولاد ورود کرده و در آن سرمایه گذاری می کردند اما پس از ۱۴۰۰ تبدیل به دغدغه و ابر چالش شده است. قطعی های مکرر برق خطوط تولید را به عنوان قلب تپنده کارخانه های فولادی نشانه رفته و صنعتگران مستاصل از این اقدام دولت در انتظار برنامه ای مدون برای تامین برقی حداقلی برای تولید با حداقل ظرفیت هستند.
مسعود محجل امامی تصریح کرد: اعمال خاموشی‌های مکرر در این سال همچون سال های گذشته، عواقب زیانباری برای تولید کنندگان داشته و دارد و باعث شده شرکت ها با بیست درصد ظرفیت تولید خود فعالیت کنند.
وی با تاکید بر این موضوع که در میزان مصرف برق فولادسازان در کشور بزرگنمایی شده است، خاطرنشان کرد: صنعت فولاد جزو صنایعی در کشور است که هم در زمینه مصرف برق و هم آب، در حق آن بزرگنمایی شده است. در حالی که سهم برق کشور برای فولاد حدود نیم درصد و سهم آب نیز در قیاس با کشاورزی به حدود ۳ تا ۴درصد نمی‌رسد. موضوع آن است که دست‌اندرکاران امر قصد دارند، نارسایی‌هایی را که در سیستم برق کشور وجود دارد به گردن صنعتی همچون فولاد بیندازد، به جای اینکه سیستم نیروگاهی را بهینه کنند یا نیروگاه‌های جدید بسازند، دست به توجیه می‌زنند.
مدیر عامل شرکت صنایع ریخته گری سهند آذرین همچنین با اشاره به محدودیت هایی که در خصوص صادرات فولاد در ابتدای سال ایجاد شد گفت :این محدودیت ها با موضوع اجرای سیاست وضع عوارض بر صادرات محصولات فولادی با توجه به اهمیت بحث اقتصاد آزاد در سطح دنیا و پرداخت سوبسیت های صادراتی کشور هایی از جمله چین جهت صادرات محصولات فولادی به کشور های اروپایی بعلت بُعد مسافت به تولید کنندگان، به هیچ وجه قابل توجیه نیست.
وی افزود : همانطور که تاکید شد در تمامی دنیا از صادرکنندگان حمایت می شود اما در ایران متاسفانه نه تنها حمایتی نمیشود بلکه راه صادرات آن هم در شرایط تحریم ها بسته میشود.